Revival Site Holland

"... Die het ook doen zal"

1Thess. 5:24

Uitwerkingen / Gezinsgodsdienst / Wales 1859

​

​

Vrucht van de 1859-Opwekking in Wales
 

“Gezinsgodsdienst ontving vanuit de opwekking [1859] stellig een geweldige aandrijving. Waar deze Schriftuurlijke praktijk lastig en zonder nut was geweest, met de ervaringen van de opwekking werd het een tijd van geestelijke verlustiging en verkwikking. In zeer veel huizen waar deze praktijk nieuw was, werd het een bron van geestelijke voeding voor de jonge bekeerden, die de door de middelen der genade ontvangen zegeningen versterkte en kracht bijzette.”

“De algemene instelling van gezinsgodsdienst is een ander gezegend gevolg van de huidige ontwaking”, schreef Thomas Philips in 1860. Hij vervolgde:
“Dit wordt van alle bekeerden verwacht, en zij beginnen er onmiddellijk mee. Hun wordt verteld dat zij niet voldaan moeten zijn met gebed en lofprijzing in het openbare heiligdom, maar dat God aanbeden moet worden in hun eigen huizen door hun verzamelde gezinnen; en, zoals in het geval van Abraham, Jehovah een altaar in hun woning moet hebben.

Onbekwaamheid en beschroomdheid worden niet als excuses toegelaten. Een hoofdstuk lezen is betrekkelijk gemakkelijk, en, daar ‘het gebed het oprechte verlangen van de ziel is’, om tot uitdrukking te worden gebracht in ‘de eenvoudigste bewoordingen’, worden zij aangemoedigd om de poging te ondernemen; om deze onmiddellijk te ondernemen, in het vuur van de ‘eerste liefde’. (...)
In sommige gevallen heeft de godsvrucht van een enkel familielid een indruk op de rest teweeggebracht, en wel zo dat die geleid heeft tot de meest gelukkige gevolgen.

Ons wordt verteld over een gezin dat bestaat uit een vader en moeder met twee kinderen. De zoon, twaalf jaar oud, was de eerste die tot ontwaking kwam. Op één van de kerkelijke bijeenkomsten werd de plicht en het voorrecht van gezinsgodsdienst op de nieuwe bekeerden aangedrongen. John hoorde het, en paste het op zichzelf toe.

Bij zijn thuiskomst vertelde hij zijn moeder dat, als zij en zijn vader het goed zouden vinden, hij graag iedere ochtend en avond zou lezen en bidden. Moeder bracht haar man hiervan op de hoogte, die het idee ontmoedigde. ‘De jongen’, zei hij, ‘weet niet waar hij mee bezig is; laat hem eventjes met rust, en het verlangen zal wel ophouden.’

John vroeg het echter opnieuw, en bleef vragen, totdat er tenslotte toestemming werd gegeven. Op een avond werd na het eten de Bijbel geopend, en John las het hoofdstuk heel moedig voor. Toen dit gedaan was, knielden allen voor de eerste maal neer; maar de arme jongen kon geen woord uiten. Een lange en pijnlijke pauze volgde.

Tenslotte kon zijn zus zichzelf niet langer meer inhouden, en giechelde luid; en hierop bracht John zijn eerste smeekbede uit: ‘O Heere, geef genade aan mijn zus Mary.’ Zijn lippen gingen opeens open, hij was in staat om verder te gaan, en in gebroken bewoordingen stortte hij zijn ziel uit in smekingen voor zichzelf en allen die hem omringden. Het maakte indruk; de dagelijkse zorgen van het huis en de boerderij konden deze niet uitwissen.

De volgende keer dat John naar de kerkelijke bijeenkomst ging, zei zijn moeder: ‘Ik zal met je meegaan’; en toen zij haar man van haar voornemen op de hoogte bracht, antwoordde hij: ‘Ik zal ook gaan.’ Toen Mary werd meegedeeld dat alledrie voornemens waren naar de kapel te gaan, en dat zij tijdens hun afwezigheid op het huis moest passen, riep ze met tranen uit: ‘Jullie zullen niet zonder mij gaan!’

Zo werd de godsvrucht en het voorbeeld van één, en wel de jongste in het gezin, onder Gods zegen het middel om bezorgdheid in het gemoed van allen te doen ontwaken. De vader was tenslotte in staat om te zeggen: ‘Aangaande mij en mijn huis, wij zullen de Heere dienen.’”

The Welsh Revival, Thomas Phillips (1860)
The Banner of Truth Trust

Revival comes to Wales, Eifion Evans
Bryntirion Press, Wales (Evangelical Press – Darlington, Engeland, DL3 0PH)

​

​