Revival Site Holland

Uitwerkingen / Gezinsgodsdienst / Schotland

​

​

Leidraad voor de Gezinsgodsdienst

Schotland, 1647
 

In 1647 nam de Generale Synode van de Schotse Kerk een besluit om nauwlettend toe te zien of de plicht van de huisgodsdienst in alle gezinnen wel werd waargenomen. Er werd een Leidraad met 14 punten goedgekeurd, waaruit we het volgende citeren:

“De beoefening van de godsvrucht welke in de gezinnen behoort te zijn, wanneer zij daartoe bij elkaar zijn gekomen, bestaat uit de volgende alledaagse plichten:
Ten eerste: Gebed en lofprijzing, met een bijzondere betrekking op de publieke toestand van de kerk Gods en dit koninkrijk, zowel als op de huidige omstandigheden van het gezin en ieder lid daarvan.
Vervolgens: Het lezen van de Schriften, waarbij tegelijk op duidelijke wijze wordt gecatechiseerd, zodat het verstand van de meer eenvoudigen beter in staat gesteld mag worden om profijt te behalen onder de openbare ordinanties, en zij meer bekwaam worden gemaakt om de Schriften te verstaan, wanneer die worden gelezen; tezamen met godzalige samensprekingen die strekken tot stichting van alle leden in het allerheiligst geloof; alsook vermaning en bestraffing, op goede gronden, door hen die in het gezin gezag hebben.
Hoewel de taak en het ambt om de Heilige Schriften te verklaren deel uitmaakt van de ambtelijke roeping, die niemand (welke kwaliteiten hij overigens ook moge hebben), waar dan ook, op zich behoort te nemen, behalve hij die daar op gepaste wijze door God en Zijn kerk toe geroepen is – moeten niettemin in ieder gezin waar er iemand is die kan lezen, de Heilige Schriften op gewone wijze aan het gezin worden voorgelezen; en het is aan te bevelen, dat zij daarna samen spreken, en door middel van samenspraak enig goed gebruik maken van wat gelezen en gehoord is.

Zoals bijvoorbeeld,
– als er enige zonde in het gelezen woord bestraft wordt, kan daarvan gebruik worden gemaakt om het hele gezin voorzichtig en waakzaam tegen die zonde te maken;
– of als er enig oordeel gedreigd wordt, of melding wordt gemaakt van de uitvoering daarvan, in dat schriftgedeelte wat is gelezen, kan er gebruik van worden gemaakt om het hele gezin te doen vrezen opdat hen niet hetzelfde of een erger oordeel zal overkomen, zo zij zich niet wachten voor de zonde die dit teweegbracht; en tenslotte,
– als er enige plicht vereist wordt, of troost in een belofte wordt voorgesteld, kan dit benut worden om zich op te wekken om van Christus gebruik te maken, en van Hem kracht te ontvangen om de bevolen plicht te kunnen doen, en de aangeboden troost toe te passen.
In dit alles moet het gezinshoofd de voornaamste hand hebben; en elk lid van het gezin mag een vraag stellen, of iets waarover hij twijfelt naar voren brengen, zodat dit kan worden opgelost.”

In een hierbij uitgevaardigde Akte staat o.a.:
“De Synode vereist verder en schrijft voor aan de predikanten en regerende ouderlingen om in de gemeenten die respectievelijk aan hun zorg zijn toevertrouwd, vlijtig onderzoek en navraag te doen of er onder hen een gezin of gezinnen zijn die geen acht slaan op deze noodzakelijke plicht. Als er zulk een gezin wordt gevonden, moet het hoofd van het gezin eerst persoonlijk vermaand worden om zijn fout te beteren; en, ingeval van zijn volharding daarin, moet hij plechtig en met droefheid door de kerkenraad berispt worden; als hij na deze berisping de gezinsgodsdienst nog steeds blijkt te verwaarlozen, laat hem dan om zijn hardnekkigheid in zulk een overtreding, worden afgesneden en van het Avondmaal des Heeren uitgesloten, als zijnde terecht onwaardig geacht om daaraan deel te nemen, totdat hij zich betert.”

Confessions of Faith and Subordinate Standards
The Free Church of Scotland

​